>
Afgelopen weekeinde hebben we een van de kerstdagen doorgebracht bij mijn opa. Met veel cadeaus en lekker eten, rond de kerstboom die volhangt met vogeltjes. Mijn oma is met die traditie begonnen, nu ze er niet meer is, gaat mijn opa ermee door. Tussen het hoofdgerecht en het toetje in, gingen mijn jongste nichtje, T. en ik naar buiten. Om de kalkoenrestjes aan de katten te geven, om in de dikke lagen sneeuw te springen en om (hopelijk) wat mooie plaatjes te schieten met mijn Diana-camera.
>
>
>
Wat doe je als je honderden brieven in je brievenbus krijgt geadresseerd aan de Kerstman, maar je hebt geen baard, geen slee en geen vliegende rendieren? Via Designglut.
>
>
Dankzij mijn lief T. zijn de eerste Lomo-fotoos gescand. Op de bovense foto zie je de ruimte die ooit de woonkamer gaat worden, maar nu nog vol staat met verbouwtroep en andere belangrijke spullen. Op de tweede foto de prachtige Escher-vloer in onze aanbouw en toilet, met een blauwe zweem dankzij de kleurenflits. Het kerstballen-rek waar ik een eerder bericht over schreef, staat op de derde foto. En de laatste foto is mijn favoriet: onze oudste kat die stoer als altijd in de lens kijkt. En dat ik het rolletje vergat door te draaien, maakt het alleen maar gaver, Schurk tussen de sterren.
>
Deze week heb ik mijn eerste Lomo-rolletje volgeknipt en laten ontwikkelen. Eigenwijs als ik ben wilde ik ze laten afdrukken en niet meteen digitaliseren. Met als gevolg dat ik al drie dagen naarstig op zoek ben naar een scanner om mee te kunnen doen met Lomo-saturday. Vandaag zou ik gezellig gaan eten bij Anki en mijn gelukte fotoos aldaar inscannen. Niet gelukt dus, de sneeuw gooide roet in het eten. Maar omdat lomografie gepaard gaat met heel wat mislukkingen, heb ik vandaag mijn mislukkingen gefotografeerd. Mijn camera is gemaakt voor 120mm-rolletjes. Met een aanpassing kunnen er ook de (beter verkrijgbare en makkelijker te ontwikkelen) 35mm-rolletjes in. Ik besefte me echter niet voldoende dat de zoeker hiermee niet verandert en ik dus eigenlijk een drie keer zo groot kader aan had moeten houden… De fotoos waar je wat beter kunt zien wat ik heb willen fotograferen volgen later!
En als kers op de taart een (gewoon digitaal) plaatje van onze eigen Slomo, die vanmiddag het warmste plekje in het huis heeft ontdekt:
>
 |
| Afbeelding van Threadless via Poppytalk |
Afgelopen week heb ik van mijn lief een Diana-camera gekregen en -oh joy- wat een lol heb ik gehad met uitvogelen, fotograferen en de afdrukken bekijken. Massa’s fotoos mislukt, maar er zaten er ook een paar bij die wel de moeite van het tonen zijn. Dankzij Anki’s woorden kan ik er echt niet onderuit: morgen mijn eigen Lomo-sunday!
>
Mijn vader spaart antieke kerstballen en ik doe met hem mee. We gaan samen vaak rommelmarkten af en als we kerstspul zien, duiken we er allebei op af. Af en toe vind ik ook nieuwe hangers die zo prachtig zijn, dat ik ze koop. Mijn vader heeft zijn kerstboom en gigantische kerststal al even staan, maar op onze woonkamerzolder is een kerstboom lastig. Ik wilde mijn vondsten niet in hun dozen laten zitten en zocht wat anders dan een boom. Het witte rek heb ik een paar maanden geleden op een rommelmarkt gevonden en bleek perfect voor het uitstallen. Vooral omdat de oude knijplampjes er zo goed bij passen én ik een magnetische kerststal vond. Ik ben zo blij met het ballen-project!
